Hér kveð ég burt snjóinn og leiðindin. Stundum kíkir spóinn í heimsókn og þá er nú fjör, sólin skín í dali og við tínum blómstur á túninu.
Hér segi ég sjálfri mér til syndanna minna. Alveg vonlaust að sofa bara og vinna ekki hót. Nú á bara að vera vonglöð og vaka myrkranna á milli, vinna og vona að það komi svo einhvern tíma sumar!!